„Przyszedł bowiem Syn Człowieczy, aby szukać i zbawić to, co zginęło”.
Ew. Łukasza 19,10

ZGUBIONY

W wypełnionej po brzegi sali, gdzie głoszona była dobra nowina o miłości Bożej

, mały chłopczyk odłączył się niepostrzeżenie od swojej mamy.

Zatroskana matka szukała długo swojego synka , nie mogła jego jednak odnaleźć.

Ostatecznie, pełna niepokoju zwróciła się z prośbą do
przemawiającego , który wołał dziecko po
imieniu. Daremnie – nikt się bowiem nie zgłaszał.

Po zakończeniu
zgromadzenia znaleziono małą zgubę, beztrosko siedzącą na ławce. Zapytano jego ze zdumieniem:

Jak mogłeś nie odpowiadać , gdy wołano cię po imieniu?

– Och, przecież nie byłem zgubiony – odpowiedział.
Pomyślałem, że chodzi o jakiegoś innego Bartosza .

Jest wiele dzieci i dorosłych ludzi, którzy myślą podobnie jak ten chłopczyk,

gdy Bóg ich nawołuje. Gdy słyszą nawoływanie

do odwrócenia się od grzesznego życia i zwrotu do Boga ,

sądzą, że apel ten ich nie dotyczy

To wyraz cudownej dobroci, gdy wielki Bóg zadaje sobie taki trud , nawołując swe dzieci, by pozwoliły Mu się ratować!

Z natury – z grzesznego życia należymy do zgubionych,

dla których przyszedł Zbawiciel – Pan Jezus Chrystus

Modlitwa

Boże czy ty wołasz i mnie ? Czy taki człowiek jak ja jest Tobie Potrzebny?

Daj mi oczy i uszy otwarte abym mógł uwierzyć że mnie Kochasz i że jestem więcej warty w twoich oczach

W imieniu Jezusa Amen