Człowiek potrzebuje pomocy, aby dowiedzieć się co, lub ile powinien kupić. Niekiedy ludzie potrzebują pomocy, żeby zobaczyć różnicę pomiędzy ich potrzebami a pragnieniami, szczególnie gdy jest jasne, że nie są majętni. „(…) szczęśliwy – kto z biednym współczuje” (Przyp. 14,21).

Bywa, że pewne czyny powinny wypływać wyłącznie z uprzejmości. Bądźmy szczególnie wyczuleni na ludzi owdowiałych niepowodzeniem, niepełnosprawnych zyciowo i starszych, których dochody są często ograniczone i trudno jest im dotrwać do końca miesiąca. Nie poto aby stronić odnich czy im nie pomuc…., ale aby nasza zaradność i pewność niezostały wciągnięte w narzekanie i ograniczone na perspektywe przyszłości.

Bądź zaradny i słowny. Wyobraź sobie, że czas innych jest równie cenny jak twój własny. „Nawet ten, kto w pracy opieszały, jest bratem niszczyciela” (Przyp. 18,9).

Bądź na bieżąco ze swymi zobowiązaniami. Bądź o czasie w umówionym miejscu. Jeżeli coś komuś obiecałeś – dotrzymaj słowa. Nie spóźniaj się. W ostateczności, jeżeli jest to nieuniknione, zadzwoń i uprzedź osobę, która na ciebie czeka. Bądź zadowolony. „Lepiej mieć mało – z bojaźnią Pańską, niż z niepokojem – wielkie bogactwo” (Przyp. 15,16). Sprzedawanie może być oczywiście rzeczą satysfakcjonującą jak również opłacalną,

ale nie powinno być najważniejsze. Zdecydowanie daleko bardziej istotne niż duży zysk powinno być, solidna pomoc w doradztwie, pomaganie ludziom w kupieniu tego, czego chcą, i postępowanie w wierze zgodnie z Bożym świadectwem. Unikajmy myślenia nastawionego na szybki zysk. „Wielkim zaś zyskiem jest pobożność wraz z poprzestawaniem na tym, co wystarczy” (1 Tymoteusza 6,6–10). Bądź wierny. „Uczciwy cieszy się błogosławieństwem, kto się chce szybko wzbogaci

, nie ujdzie kary” (Przyp. 28,20). Zawsze postępuj słusznie, nawet jeżeli poniesiesz tego koszty.

Najważniejsze jest zadowolenie klientów. Zostawia to Boże świadectwo w wierze, gdy Jego dzieci są wierne w swych handlowych przedsięwzięciach. „Człowiek wierny w najdrobniejszej sprawie wierny jest i w wielkiej (Łukasza 16:10)

Jeśli więc w zarządzaniu pieniędzmi tego niesprawiedliwego świata nie okażemy się wierni, kto Nam powierzy to, co prawdziwie cenne ?” (Łukasza 16, 10-11).