Koordynator duszpasterstwa Więziennego w Koszalinie Kapelan Daniel Harasym.

Prezentowane podsumowanie dot. działań podjętych od Stycznia 2012 do grudnia 2012r

Wprowadzenie

Przechodząc do części merytorycznej chciałbym zaznaczyć, że drogowskazem dla Duszpasterstwa więziennego są słowa Chrystusa ” byłem w więzieniu a odwiedziliście Mnie „. I to jest ten fundament, który nas nie tylko upoważniła

do wejścia za mury, których przeciętny obywatel nie przekracza; za mury, których nie zburzono a jednak wielu którzy

uwierzyli czuli się Wolni. Jezus Chrystus, który całym swym życiem wskazuje na potrzebę kierowania się miłością wobec bliźniego, czynną miłością w służbie drugiemu człowiekowi.  Przez służbę tę należy rozumieć;   nie zmienianie Ludzi  ale wskazywanie na Chrystusa  do którego należy zwrócić się przez powierzenie mu swojego Serca Duchowego i Cielesnego i on jest władny zmienić , Zbawić Duszę i los człowieka .

Założenia

Służba Kapelana Więziennego  Koszalińskiego w roku sprawozdawczym przede wszystkim skupiała się na co tygodniowym spotkaniach katechetycznych i prowadzeniu korespondencji z osadzonymi i ich rodzinami. Stały regularny co tygodniowy kontakt utrzymuję z placówkami: Z.K. Koszalin, Z.K. Stare Borne, M.O.A.S.(Poprawczak)Koszalin i utrzymuje kontakt sporadycznie z innymi placówkami z ; Ośrodkiem Zewnętrznym A.Ś. Dobrowo oraz O.Z. w Opatówku.             Odwiedzałem osadzonych, którzy chcieli na wyraźną prośbę spotkać się ze mną. Przy tych okazjach spotkałem się innymi osobami osadzonymi, którzy wyrazili wolę spotkania.

Wydaje się, że na równi ważną rolę do spełnienia ma duszpasterz więzienny w spotkaniach z kadrą więzienną co z osadzonymi. Choć nie są tak intensywne i emocjonalne. Takie spostrzeżenie zrodziło mi się podczas wizyt w zakładach karnych.  Może na to warto zwrócić większą uwagę.  Trudna i obciążona stresem praca kadry w poszczególnych zakładach karnych i aresztach śledczych stwarza dla duszpasterza więziennego   pole do rozmowy o życiu, wartościach chrześcijańskich i zasadach nauki naszego Kościoła, i to skłania mnie ku pozytywnym spostrzeżeniom po spotkaniach z częściom kadry więziennej  w których bywam.

W działaniu

W ramach zadań, w naszych obecnych konkretnych warunkach posługa religijna przez Duszpasterza w zakładzie polega w szczególności na świadczeniu bezpośredniej pomocy duchowej grupom osób lub indywidualnym osobą wymagających większego zainteresowania;

• Zachęcaniu do poznawania  kościoła;
• Przekazywania zasad wiary
• Wskazywanie  świadectwa przykładu własnym życiem
• Pokazywaniem właściwych relacji w chrześcijańskich Rodzinach
• Działalności katechetycznej ;
• Działalności wolontariatu;
• Organizowaniu spotkań okolicznościowych i świątecznych, w tym z wykorzystaniem różnych form przekazu;
• Przedstawianiu ewangelii jako drogi odnowy życia duchowego indywidualnego i społecznego; współpraca w społecznej readaptacji młodocianych jak i dorosłych.

1. Co tygodniowe odwiedzanie wszystkich wychowanków
2. Wychodzenie młodocianych na tygodniowe niedzielne Nabożeństwo
3. Zorganizowano dla jednego młodocianego obóz wędrowno-w Ewangelicznym Ośrodku w Legnicy
4. Stop-Narkotykom – profilaktyka, zapraszanie 15-tu gości którzy opowiadali historie swojego  życia  jak  dzięki zaufaniu Chrystusowi zerwali z  różnego rodzaju nałogów.
5. 11-cie Koncertów- spotkań muzyki chrześcijańskiej, Występy grupy teatralnej-Pantomima.
6. Zachęcanie do angażowania się w prace społeczne, wolontariatu na terenie zakładu.
7. Zawieranie znajomości Młodocianych z młodzieżą kościołów Ewangelicznych Chrześcijan.( Kościół Zielonoświątkowy , Kościół Chrześcijan Baptystów , Kościół wolnych Chrześcijan,  Kościół  Ewangelicko-Augsburski.)

Podsumowanie

Reasumując, dla mnie  jako kapelana więziennego ubiegły rok  minął bez szczególnych osiągnięć i spektakularnych  efektów duszpasterskich czy wychowawczych.  Spotkało się z nami 127 osób, utrzymujemy stały kontakt po wyjściu z 4 osobami,  trzy osoby umieściłem w ośrodkach odwykowych, z tego dwóch pozostało.

Jednak oceniam miniony rok pozytywnie ze względu na zainicjowanie wielu spotkań,  prowadziłem korespondencję z osadzonymi i ich rodzinami  w placówkach penitencjarnych w których przebywają tymczasowo bądź stale osadzeni. Odbyłem wiele ciekawych rozmów z kadrą więzienną. I chyba co najważniejsze, chcę w to wierzyć, udało mi się podtrzymać wśród osadzonych ducha wiary w Boga jego syna Jezusa i Duch świętego i nadziei na inne życie w teraźniejszym  świecie

Duszpasterz

Kapelan Danel Harasym