Działo się to w czasach niewolnictwa w Ameryce Północnej. Pewien

człowiek miał niewolnika, który był szczerze wierzącym chrześcijaninem.

Jego pan nieustannie drwił ze swego robotnika z powodu jego wiary. Ze szczególnym upodobaniem stawiał mu różne podchwytliwe
pytania, z satysfakcją patrząc na zakłopotanie swego niewolnika.

Pewnego dnia zapytał go :

– No, Sam, wierzysz naprawdę, że pójdziesz do nieba?

– Tak , panie.
– W takim razie jesteś jakimś wybranym ?
– Tak , panie.
– A ja, czy ja też będę wybrany ?

Pokorny niewolnik chwilę modlił się w swoi sercu, aby Pan Jezus pozwolił  mu udzielić właściwej odpowiedzi.

Odpowiedział pokornie niewolnik ;

– Nie sądzę, panie, aby ktoś mógł zostać wybrany, jeżeli nie zgłosił swojej kandydatury.

Właściciel tego niewolnika zamilkł ugodzony trafną uwagą. Nie wiedząc, co powiedzieć, odwrócił się i odszedł.

To oczywiste, że do nieba nie można wejść, jeżeli wcześniej nie podjęło się ze swej strony żadnych starań, tzn. nie wyznało się Bogu swoich grzechów i nie przyjęło w wierze Pana Jezusa – Zbawiciela.

„Albowiem wielu jest wezwanych, ale mało wybranych”.

Mateusz 22,14

Jaką ty podejmiesz decyzje ?