Jeden z tekstów , które mówi o owocach z Ducha – List do Galacjan 5rozdział od wiersza 16 ”, postępujcie według ducha, a nie spełnicie pożądania ciała. Ciało bowiem do czego innego dąży niż duch, a duch do czego innego niż ciało, i stąd nie ma między nimi zgody, tak że nie czynicie tego, co chcecie. Jeśli jednak pozwolicie się prowadzić duchowi, nie będziecie podlegać Prawu. Jest zaś rzeczą wiadomą, jakie uczynki rodzą się z ciała: nierząd, nieczystość, wyuzdanie, bałwochwalstwo, czary, nienawiść, spory, zawiść, gniew, pogoń za zaszczytami, niezgoda, rozłamy, zazdrość, pijaństwo, hulanki i tym podobne. Co do nich zapowiadam wam, jak to już zapowiedziałem: ci, którzy się takich rzeczy dopuszczają, królestwa Bożego nie odziedziczą. Owocem zaś Ducha jest: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie. Przeciw takim [cnotom] nie ma Prawa. A ci, którzy należą do Chrystusa Jezusa, ukrzyżowali ciało swoje z jego namiętnościami i pożądaniami. Mając życie od Ducha, do Ducha się też stosujmy.”
Kiedy czytamy, Wydanie pisma tysiącletniego widzimy, że w pierwszych pięciu wersetach duch jest napisany z małej litery. Nie chodzi tu o Ducha Świętego, lecz o ducha, którego Bóg w nas wskrzesza podczas(oddania mu swojego życia niektórzy mówią że podczas chrztu) Ten duch, który był dla nas martwy (gdy jako grzesznicy rodzimy się oddzieleni od Boga) poprzez wiarę – chrzest, zostaje przez Boga wskrzeszony w nas. Duch Święty daje nam zdolność w naszym duchu do owocowania, ale to jest nasza odpowiedzialność. . . TO nasza odpowiedzialność – czy będziemy owocować czy nie. . Kiedy powierzamy mu swoje rzycie nasz duch pojednany przez wiarę w Jezusa i Duch święty , który jest w nas jako ten który potwierdza Boże obietnice w nas. To on pobudza naszego ducha i uzdolnia do owocowania.
Wydaje mi się że Nasz Problem, polega na tym, że często nie zdajemy sobie z tego sprawy. Mówimy na przykład: nie mam owocu cierpliwości bo Bóg nam nie dał. Nie – to my nie wskrzesiliśmy złego owocu w nas. Słowo B., mówi nam, że mamy być cierpliwi, uprzejmi, dobrzy …. Kiedy jesteśmy posłuszni treści Pisma świętego, przez Duch św., nasz duch zaczyna owocować. To wolna wola decyzji, Tak chcę być tobie/twojemu słowu posłuszny.
Niektórzy uważają, że duch i dusza to jest to samo. W I Liście do Tesaloniczan Bóg powiedział: „Sam zaś Bóg pokoju niech uświęca was całych, aby nietknięty duch wasz, dusza i ciało bez zarzutu zachowały się na przyjście Pana naszego, Jezusa Chrystusa.” A więc Bóg mówi, że mamy ducha, duszę i ciało. Z tego składa się człowiek. W Słowniku Teologii Biblijnej różnica między duszą a duchem jest opisana że się nawzajem uzupełniają. A NA CO WSKAZUJE SŁOWO …?
Rozróżnienie pomiędzy elementami naszej osobowości i ich badane nie jest zbyt Popularne. Jednak Biblia daje spojrzenie, które ukazuje ich naturę oraz relacje pomiędzy nimi i pokazuje, jak każdy z tych elementów powinien działać. Nieumiejętność właściwego skorzystania z tego lustra wystawia każdego z nas na wewnętrzny brak harmonii.
A sam Bóg pokoju niechaj was w zupełności poświęci, a cały duch wasz i dusza, i ciało niech będą zachowane bez nagany na przyjście Pana naszego J. Chr.” 1 Tes 5:23
Paweł modli się o WIERYCZCH , aby zostali uświęceni i wyróżnia całkowicie trzy dziedziny, które tworzą pełną osobowość człowieka – są nimi: duch, dusza i ciało.
Stwarzając człowieka, Bóg powiedział: „i obraz Uczyńmy człowieka, na nasz” „(1 Moj 1:26) odnosi się do zewnętrznego wyglądu podobnego do nas” . Obraz człowieka. Jest prawdą że w przypadku żadnego innego stworzenia, tylko człowiek odbija zewnętrzny wygląd Boga. Z tego względu było właściwym, że kiedy Syn Boga zszedł na ziemię, zjawił się – nie jako wół czy chrząszcz – nawet nie jak jakieś niebiańskie stworzenie, na przykład serafin. odnosi się do wewnętrznej natury człowieka. Pismo mówi o Bogu Podobieństwo jako : Ojciec, Syn i Duch. Podobnie człowiek przedstawiony jest jako istota trójelementowa, składająca się z ducha, duszy i ciała.
Relacja ze stworzenia człowieka pokazuje, w jaki sposób powstała ta potrójna natura: „Ukształtował Pan Bóg człowieka z prochu ziemi i tchnął w nozdrza jego dech – (1 życia. Wtedy stał się człowiek istotą żywą” ”Psyche z gr” – żyjącą duszą Moj 2:7).
Duch człowieczy pojawił się w wyniku Bożego tchnienia. Ciało zostało uformowane z gliny i przekształcone w żywą ludzką istotę. Od razu stał się ożywioną duszą. W duszy ukształtowane jest , indywidualna osobowość. „EGO” obejmującą trzy elementy: wolę, intelekt i emocje. Ponosi odpowiedzialność za podejmowanie osobistych decyzji : „Chcę”, „myślę”, „czuję”. Te trzy motywacje kontrolują ludzkie zachowanie, zanim zostanie ono dotknięte przez nadnaturalną Bożą łaskę I wzbudzają ducha który podczas Buntu Adama
Podobieństwo słów „dusza” i „duch” polega na tym, że używa się ich do opisu duchowego życia ludzi wierzących. . „Dusza” jest częścią ludzkiej istoty, przez którą postrzega on Świat – odnosi się do ludzkiej pielgrzymki w tym życiu, (linia horyzontalna). „Duch” pomaga w kontakcie z Bogiem – odnosi się do ludzkiej relacji z Bogiem (linia wertykalna).
A Sam Bóg w swoim Słowie mówi, że tylko On jest w stanie rozróżnić w nas co jest z ducha a co z duszy a co z ciała…. Hebrajczyków 4:12 „Żywe bowiem jest Słowo Boże, skuteczne i ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić pragnienia i myśli serca.” Chciejmy zauważyć tu, że duch i dusza człowieka to nie to samo, ale tylko i wyłącznie Słowo Boże może to rozgraniczyć. …. Prawdziwy JA to duch który musi być stworzony na podobieństwo Boga. Dlatego Paweł powiedział, że ujarzmia swoje ciało. Ciało to nie Paweł, bo Paweł mówi: „Ja ujarzmiam swoje ciało”.
wersety z Biblii, które mówią o owocowaniu:
Ewangelia wg Św. Jana R.5 w.1-5: „Ja jestem prawdziwym krzewem winnym, a Ojciec mój jest tym, który [go] uprawia. Każdą latorośl, która nie przynosi we Mnie owocu, odcina, a każdą, która przynosi owoc, oczyszcza, aby przynosiła owoc obfitszy. Wy już jesteście czyści dzięki słowu, które wypowiedziałem do was. Trwajcie we Mnie, a Ja w was [będę trwać]. Podobnie jak latorośl nie może przynosić owocu sama z siebie – jeśli nie trwa w winnym krzewie – tak samo i wy, jeżeli we Mnie trwać nie będziecie. Ja jestem krzewem winnym, wy – latoroślami. Kto trwa we mnie, a Ja w nim, tej przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić.” . Jezus mówi – będziecie owocować, ale warunek – musicie trwać we Mnie.
Jeżeli trwamy w Chrystusie, Duch Święty daje nam potrzebne soki abyśmy przynosili owoce – owoce w naszym duchu. Duch wprowadza te owoce do naszej duszy. Dusza człowieka to: nasz umysł, nasze emocje, nasza wola. Te owoce potem przechodzą do naszego ciała i widać naszą cierpliwość, łagodność. Lecz jeżeli nie będziemy trwali w tresci EWANGELII o Chrystusie nic nie uczynimy, albowiem owoc rodzi się z natury drzewa. List Efezjan 2-10 . A natura Boża jest zaszczepiona w naszym duchu poprzez Ducha Świętego.
Owocowanie nie dokonuje się bez konfliktu. Nasz duch żyje w ciele, a ciało ciągnie w innym kierunku aniżeli duch.List do Rzymian 8r-7w. Nie ma między ciałem a duchem jedności. Duch chce produkować owoce, ale ciało się temu sprzeciwia i chce produkować owoce ciała: nienawiść, spory, kłótnie, pijaństwa….. Nie ma tutaj jedności, jest wielki konflikt. Bóg i o to się zatroszczył.
Kiedy wypełniamy(posłuszni) żądanie Boga i jednamy się z Bogiem przez wiarę i decydujemy się wypełnić Boże S. nasze duch zostaje wyzwolony, aby wejść do społeczności z Bogiem wspanialszej niż ta, która została utracona w wyniku upadku. W 1 Liście do Koryntian 6:15-17 Paweł ostrzega wierzacych, przed niemoralnym seksualnym zjednoczeniem się z prostytutką, ponieważ oznacza ono stanie się jednym ciałem z prostytutką. Potem w kontraście do tego mówi dalej: „Kto zaś łączy się z Panem, jest z nim jednym duchem”.
Wniosek jest prosty. Odkupiony duch może cieszyć się jednością z Bogiem, który jest tak intymnie blisko , jak dla ciała MA jedność intymna z żoną.
Kiedy łączymy się z Jezusem, jesteśmy z nim jednym Duchem i wtedy doświadczamy i owocujemy.
Co się narodziło z ciała, ciałem jest, co się narodziło z Ducha, Duchem jest.Ewangelia Jana 3,6
Mówię więc, według Ducha postępujcie, a nie będziecie pobłażali żądzy cielesnej.List do Galacjan 5,16
Kierownictwo wędrownego cyrku, który zagościł w naszym mieście, chcąc dobrze się zareklamować, wpadło na niezwykły pomysł. Wypuściło trzy dorosłe słonie, by te pod czujnym okiem tresera mogły spacerować wzdłuż głównej ulicy. Wszystko było pod kontrolą aż do momentu, gdy przechodząc obok supermarketu, zobaczyły drzewo z atrakcyjnymi owocami. Treser był bezsilny, używając wszelkich możliwych metod, by zapanować nad zwierzętami – odeszły stamtąd dopiero wtedy, gdy zjadły wszystkie owoce. Cała ta sytuacja, ku uciesze przechodniów, trwała dość długo, ale pokazała niezwykle ważną rzecz: w nowym środowisku, daleko od zabezpieczonych występów, ich pierwotne, zwierzęce instynkty, zwyciężyły nad latami tresury.
Być może myślimy, że takie zdarzenie nie ma nic wspólnego z ludzkimi pragnieniami ani ludzkim rozumowaniem. Mamy własną wolę, uczucia i potrafimy kontrolować nasze ciało. Ale to złudne przekonanie, bowiem okoliczności i sytuacje, w których się znajdziemy, mogą spowodować, że stracimy samokontrolę i wtedy dopiero odkryjemy to, o czym pisze apostoł Paweł: „Wiem , że nie mieszka we mnie, to jest w ciele moim, dobro” (List do Rzymian 7,18).
Jak więc możemy „chodzić w Duchu”, by móc przezwyciężać „pożądliwości ciała”? Pan Jezus powiedział Nikodemowi o potrzebie narodzenia się z Ducha (zob. Ew. Jana 3,5-8). Dokonuje się to wtedy, gdy trwamy w Jezusie Ch. ,jako Zbawicielu, wierząc w Jego dzieło odkupienia na Golgocie. Bóg też da nam siłę, abyś my prowadzili życie podobające się Jemu.
