– „W końcu bracia moi, umacniajcie się w Pana i w potężnej mocy jego. Przywdziejcie całą zbroję Bożą, abyście mogli ostać się przed zasadzkami diabelskimi. Gdyż bój toczymy nie z krwią i z ciałem, lecz z nadziemskimi władzami, że zwieszchnościami, z władcami tego świata ciemności, ze złymi duchami w okręgach niebieskich…” Efezjan 6;10-12
Biblia zaleca jedyną metodę stawiania czoła pokusom. „Nie daj się zwyciężyć złu, ale zło dobrem zwyciężaj” (Rzym. 12,21). Ta pozytywna zasada biblijna jest podkreślona w Ef. 6,10-18, gdzie znajdujemy zalecenie, byśmy „przywdziali całą zbroję Bożą”.
Ta nadnaturalna „zbroja” składa się z siedmiu elementów. Każdy element jest wart osobnego studium, a zalecenie obejmuje „całą” zbroję. Inicjatywa należy do nas. Zbroja nie zostanie nam założona wbrew naszej woli. Jej przywdzianie i noszenie nie odbywa się automatycznie!
1.”OPASAWSZY BIODRA SWOJE PRAWDĄ” (w. 14) Rzymscy żołnierze w czasach Pawła nosili na biodrach kilt – spódniczkę ze skórzanych pasów pokrytych metalowymi płytkami. Zapewniał on swobodę ruchów, a jednocześnie chronił podbrzusze i biodra żołnierza. Według apostoła, „prawda” Boża jest właśnie jak ten ochronny kilt. To znaczy, że dogłębna, osobista znajomość Biblii jest ważną częścią ochrony przeciwko złu. Słowo Boże niewłaściwie traktowane i nie studiowane, nie ochroni NAS. Prawda staje się skuteczną ochroną jedynie wtedy, kiedy przyjmiemy ją przez wiarę. 2.”PRZYWDZIAWSZY PANCERZ SPRAWIEDLIWOŚCI” (w. 14) Rzymski żołnierz był wyposażony także w pancerz, który chronił jego serce i inne ważne organy wewnętrzne. Pancerz był z reguły wykonany z metalu i mógł być zarówno jednoczęściowy, jak i złożony z kilku zachodzących na siebie części. Biblijna „sprawiedliwość„ w odniesieniu do człowieka obejmuje zarówno uwolnienie od winy z powodu grzechu, jak i wewnętrzne wzmocnienie przeciwko mocy grzechu. Jednak jedno i drugie jest darem Bożym, całkowicie niezasłużonym i niezależnym od ludzkich starań. Tak więc, czy to przypisany nam w „usprawiedliwieniu”, czy udzielony w „uświęceniu”, „pancerz sprawiedliwości” jest zawsze i wyłącznie darem Bożym. 3. „OBUWSZY NOGI, BY BYĆ GOTOWYMI DO ZWIASTOWANIA EWANGELII POKOJU” (w. 15) Żołnierz w czasach Pawła potrzebował dobrej ochrony stóp. Podobnie współcześni chrześcijanie. Sandały zapewniały swobodny dostęp powietrza, a jednocześnie chroniły stopy przed cierniami, kamieniami i nierównościami podłoża. Zapewniały także stabilne oparcie w walce. Podobnie „ewangelia pokoju”, zapewniająca pokój zarówno z Bogiem, jak i z ludźmi, jest skutecznym duchowym „oparciem” i ochroną przed niedogodnościami życiowej drogi. Ewangelia, przyjęta i zastosowana w życiu, chroni nas przed skaleczeniami, sińcami i urazami, które nam zagrażają, nie tylko w walce z szatanem, ale także ze strony ludzi i przeciwności. 4. „WEŹCIE TARCZĘ WIARY” (w. 16) Jest to jeden z najwszechstronniejszych i najniezbędniejszych elementów uzbrojenia. Wspomaga i czyni skutecznymi wszystkie pozostałe elementy. ” Wiara” to ciągłe, spontaniczne otwarcie się na Boga. Jest to zupełne poleganie na Bogu w każdych okolicznościach. Jest to nieodłączne usposobienie wyczekiwania na Boże kierownictwo, w każdym czasie, w każdych warunkach. Moc wiary jest tak wielka, iż potrafi ona odeprzeć nawet zaciekłe ataki szatana. Przy pomocy wiary możemy „zgasić wszystkie ogniste pociski złego”. 5. „WEŹCIE TEŻ PRZYŁBICĘ ZBAWIENIA” (w. 17) Przyłbica chroni głowę, a głowa jest miejscem rozumu, sądu, motywacji i kontroli. „Zbawienie”, w sensie biblijnym, jest pojęciem zawierającym wiele znaczeń. Oznacza wszystkie Boże poczynania względem grzesznika – oświecenie, ochronę, przebaczenie, uzdrowienie i błogosławieństwo. Obejmuje wszystkie nasze rzeczywiste duchowe potrzeby odnoszące się do przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. Boży dar zbawienia daje nam wytchnienie. Nasze życie, reputacja, radość, pokój i Nadzieja nie są już na łasce ludzi, demonów czy okoliczności. Nosząc taką „przyłbicę”, możemy mówić wraz z Pawłem: „Jeśli Bóg za nami, któż przeciwko nam ?!” (Rzym. 8,31) i: 6. „MIECZ DUCHA, KTÓRYM JEST SŁOWO BOŻE” (w. 17) Miecz jest bronią zaczepną, jak również obronną. Żołnierz Chrystusa może być tak napełniony Słowem Bożym, iż stanie się ono częścią jego osoby. Tak było z Jezusem. Wytrwale uczył się On na pamięć fragmenty Pisma Świętego, tak iż słowo „napisane” pojawiało się na Jego ustach w każdej potrzebie. Podobnie może być z nami. Osaczeni pokusami, możemy nie baczyć na okoliczności czy własne słabości, ale polegać na mocy Słowa, która jest dla nas dostępna bez ograniczeń! Szatan drży i ucieka przed najsłabszym człowiekiem, którego siła jest w „tak mówi Pan !”. (Jakuba 4:7)Przeto poddajcie się Bogu, przeciwstawcie się diabłu, a ucieknie od was. 7. „ZANOŚCIE O KAŻDYM CZASIE MODŁY” (w. 18) Modlitwa jest żywą i bezpośrednią więzią z niebem. Możemy zamknąć wszelkie drzwi wiodące do grzesznych myśli, zwątpień i nieczystych wyobrażeń, wznosząc serce do Boga w szczerej modlitwie. Szatan wycofuje się, gdy widzi najsłabszego nawet człowieka, który klęczy w modlitwie przed Bogiem. W każdej chwili Bóg, z całą swoją potęgą, jest w zasięgu naszych modlitw! Dlaczego więc chrześcijańscy żołnierze mieliby się słaniać i upadać krok od zwycięstwa, tylko z powodu zaniedbania modlitwy ? !
W wymienionych wersetach Biblii Bóg ukazał trzy najważniejsze aspekty chrześcijańskiego boju: 1. Powagę i realizm naszych zmagań ze złem – coraz intensywniejszych w miarę zbliżania się końca czasów 2. Nadludzką siłę i przebiegłość wroga – diabła. 3. Pewność naszego zwycięstwa, pod warunkiem, że przywdziejemy całą zbroję!
Nie jest to zbroja, która istnieje tylko w wyobraźni, ani walka na niby. Jest to bój na śmierć i życie, decydujący o wiecznym przeznaczeniu człowieka. O własnych siłach jesteśmy bezradni wobec zastępów zła, które gromadzą się przeciwko nam. Dlatego też powinniśmy wziąć sobie do serca radę: „Bądźcie mocni w Panu”(Efezjan 6:10 ). Jedynie nadnaturalne czynniki dobra mogą toczyć walkę przeciwko nadnaturalnym siłom zła! Jaką pociechą są dla nas słowa Chrystusa: „Oto dałem wam moc, abyście deptali (…) po wszelkiej potędze nieprzyjacielskiej a nic wam nie zaszkodzi.” (Łuk. 10,19).
