Wiemy, że Bóg współdziała we wszystkim ku dobremu z tymi, którzy Boga miłują, to jest z tymi, którzy według postanowienia jego są powołani. List do Rzymian 8,28 Pewien rozbitek z…

Zazwyczaj z wielką surowością potrafimy wejrzeć w grzechy i niedociągnięcia ludzi w naszym otoczeniu.

Często z przekonaniem określamy to w słowach: „znam się na ludziach„.

Dwóch ludzi przyszło do świątyni, aby się modlić.

Jeden był zarozumiałym, dumnym ze swej pobożności faryzeuszem,

a drugi poborcą podatkowym. Łukasza 18:10-14

Kapłan modlił się tak: „Dzięki Ci, Boże, że nie jestem grzesznikiem ,

jak inni ludzie, na przykład ten poborca podatkowy! Nigdy nie oszukuję, nie zdradzam ,

dwa razy w tygodniu poszczę i oddaję Ci dziesięcinę ze swych dochodów”.

W tym czasie poborca podatkowy stał z daleka i nie mając śmiałości nawet oczu podnieść do nieba , bił się z żalem w piersi i wołał: Boże, zmiłuj się nade mną grzesznikiem !

Jezus powiedział; Zapewniam was , że przebaczenia doznał nie kapłan , ale właśnie ów grzesznik który wołał z prośba o odpuszczenie win .

Zarozumialcy bowiem będą upokorzeni , zaś pokornych spotka wyróżnienie.

Pewien kapłan przyszedł do świątyni, aby się modlić. Ale jego słowa nie były prośbą. Człowiek ten niczego nie potrzebował.

(więcej…)

„Wiem, komu uwierzyłem”. 2 Tym. 1,12

Bóg pewnego razu nie będzie nas pytać o dzień i godzinę naszego nawrócenia. Pytanie, jakie wtedy zabrzmi, będzie następujące:

„Czy nawróciłeś się do Boga i wyznałeś Mu swoje grzechy? Uwierzyłeś w
Chrystusa i chcesz wstępować w Jego ślady? Apostoł Paweł, wypowiadając się na ten temat, nie mówi:

„Wiem, kiedy uwierzyłem”, lecz „Wiem, komu uwierzyłem”.

Bóg nie chce, abyśmy znajdowali nasze oparcie w nawróceniu, lecz tylko w Chrystusie.

Każdemu, kto nawróci się do Niego, Bóg pragnie podarować zupełną pewność zbawienia.

W przypadku jednych osiąga cel w przeciągu krótkiego czasu, u innych budowanie tego przekonania może potrwać całe lata.

Dzieje się tak zwykle wtedy, gdy nie wierzymy w pełni, że nasze grzechy wtedy, gdy je szczerze wyznaliśmy, zostały przez Boga odpuszczone.

(więcej…)

„Cokolwiek byście związali na ziemi, będzie związane i w niebie; i cokolwiek byście rozwiązali na ziemi, będzie rozwiązane i w niebie”

Mat. 18,15-18

Konflikt jest nieunikniony.
Nieporozumienia spędzają sen z powiek ludziom od zarania dziejów. Gdzie jest więcej niż jedna osoba, tam wcześniej czy później pojawi się konflikt. Warto zauważyć, że konflikt nie jest jeszcze grzechem, ale może prowadzić do grzechu, jeśli nie zostanie rozwiązany. Rozwiązywania konfliktów trzeba uczyć się – nikt nie rodzi się z tą umiejętnością. Kościół jest niewątpliwie dobrym miejscem do zdobywania tej pożytecznej w życiu umiejętności.

II. Postawy wobec konfliktów.

1.  Unikanie, udawanie, że wszystko jest w porządku.
2.  Zwłoka, czekanie aż stanie się coś niezwykłego i konflikt sam się rozwiąże lub „jakoś to będzie”.
3.  Obojętność, pogodzenie się – „trzeba z tym żyć, nie ma innego wyjścia”.
4.  Utożsamianie osoby z problemem, atakowanie osoby, która spowodowała konflikt, agresja, wyładowanie złych uczuć.
5.  Zamykanie się w sobie, użalanie się nad sobą, izolacja od innych.
6.  Dostrzeganie konfliktu i szukanie rozwiązania problemu. Zwykle nie jest łatwe, ale możliwe.

(więcej…)